ساخته شده بین آغاز 16 ^هفتم قرن و در پایان از 18 ^هفتم قرن، این محل از عقب نشینی معنوی در سنت تصوف با استفاده از فرم های معماری سنتی ایران برای به حداکثر رساندن استفاده از فضای در دسترس به جای انواع توابع (از جمله یک کتابخانه، مسجد ، مدرسه ، مقبره ، مخزن ، بیمارستان ، آشپزخانه ، نانوایی و برخی از مطب ها). این شامل راهی برای رسیدن به حرم شیخ است که به هفت بخش تقسیم شده است ، که هفت مرحله از عرفان صوفیه را نشان می دهد ، که توسط هشت دروازه از هم جدا شده اند ، که نمایانگر هشت نگرش تصوف است. این مجموعه شامل نماها و فضای داخلی کاملاً محافظت شده و با تزئینات غنی ، و مجموعه ای برجسته از آثار باستانی است. مجموعه ای نادر از عناصر معماری اسلامی قرون وسطایی را تشکیل می دهد.

ارزش جهانی برجسته

سنتز مختصر

مجموعه شیخ صفی الدین خانگوئه و حرم به عنوان یک شهر کوچک میکروکاسمی با بازارها ، حمام های عمومی ، میادین ، ​​ساختمان های مذهبی ، خانه ها و دفاتر ساخته شده است. این بزرگترین و کاملترین خنجه و برجسته ترین عبادتگاه صوفیه بود زیرا از آنجا که آرامگاه بنیانگذار سلسله صفویه را نیز میزبانی می کند. به همین دلایل ، از قرن 14 تا 18 به نمایش آثار هنری و معماری مقدس و مرکز زیارت مذهبی صوفیه تبدیل شده است.

مجموعه شیخ صفی الدین خانقاه و حرم در اردبیل به عنوان یک شاهکار هنری و معماری و نمایشی برجسته از اصول اساسی تصوف از ارزش جهانی برجسته ای برخوردار است. زبانهای معماری ایلخانی و تیموری تحت تأثیر فلسفه صوفیه ، اشکال فضایی و الگوهای تزئینی جدیدی ایجاد کرده اند. چیدمان این مجموعه به نمونه ای از اصطلاحات بدیع معماری و به مرجعی برای دیگر خانگوها تبدیل شد. به عنوان زیارتگاه یک استاد برجسته صوفی ، که بنیانگذار سلسله صفوی نیز بود ، این املاک تا امروز در ایران مقدس باقی مانده است.